Καφφεπαντοπωλείον ΟΑΣΙΣ στη συνοικία Παραδείσι στο Βραχάσι






Στου Κωστάκη στην Όαση!!!
Ένα καφενείο, μπακάλικο, ψιλικατζίδιο, παιγνιδάδικο και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους ήταν εκεί μέσα....
Και ο Κωστής Φθενάκης ήταν ένας καλοκάγαθος έμπορος, δαιμόνιος και ανήσυχο πνεύμα που είχε πολλές δραστηριότητες...
Ανάμεσα στα άλλα ενδιαφέροντά του ήταν η εκτύπωση εντυπωσιακών φωτογραφιών που τις παράγγελνε σε επαγγελματίες φωτογράφους και έφερναν το όνομά του στη λεζάντα...
Σήμερα μου έστειλε ο φίλος Άρης Ροβίθης και κάποια άλλα έντυπα που εκτύπωνε ο Κωστής...
Ημερολόγιο του 1972:
Σημειώνω 
το "ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΣΙ" 
στο Βραχάσι Κρήτης.
Το συναντώ για πρώτη φορά 
και μου έκανε 
μεγάλη εντύπωση!!!!

Αυτή είναι η "ΟΑΣΙΣ"

Έμμετρη προώθηση 
των προϊόντων 
από τον "Κωστάκι"



Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλούμε τα σχόλια σας να είναι ευπρεπή και όσο το δυνατόν σχετικά με την ανάρτηση.
Σε κάθε περίπτωση που διαπιστώνεται διαφορετική κατεύθυνση από το θέμα ή την κοσμιότητα στη διατύπωση, διατηρούμε κάθε δικαίωμα διαγραφής τους.
Σε κάθε περίπτωση τα σχόλια απηχούν τις απόψεις των σχολιαστών και όχι του Ιστολογίου.

Από τη Σύνταξη του ιστολογίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις τις τελευταίες 30 ημέρες

Ο Μιχάλης Πεδιώτης με τον Γιώργη Γουλιδάκη!!! Μια σχέση αγάπης και μίσους!

Εικόνα
Μια ακόμη εκπληκτική φωτογραφία  του Κ. Παπαμιτσάκη που δημοσίευσε ο γιός του Μιχάλης στο FB, από το Βραχάσι της δεκαετίας του 1970 -1980.
Ο Μιχάλης Πεδιώτης ή Φλασκομιχάλης αγκαλιά με τον Γιώργη Γουλιδάκη ή Καούμενο!!!
Μια σχέση αγάπης και μίσους...
Και θα εξηγήσω γιατί...
Ο Μιχάλης μέσα στην τρώγλη που ζούσε ήταν αδύνατον να τον πλησιάσει κάποιος και να τον καθαρίσει...
Αυτό το χρέος είχε πέσει στις πλάτες του Γιώργη Γουλιδάκη ο οποίος έπλυνε το Μιχάλη και τον έκανε κυριολεκτικά "κουφέτο"....
Για λίγο βέβαια, αφού ο Μιχάλης ζώντας κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες  ξαναγινόταν το ίδιο με πριν....
Το πλύσιμο του κάθε εξάμηνο περίπου, γινόταν με απίστευτη αντίδραση του Μιχάλη που αντιστέκονταν με όλες του τις δυνάμεις...
Και μόνο ο  Γιώργης ο Γουλιδάκης τα κατάφερνε να τον κάνει καλά... Μετερχόμενος πολλές φορές και δραστικές λύσεις...
Και ενώ όλα ξεκινούσαν καλά, όταν ο Μιχάλης καταλάβαινε πως ερχότανε η ώρα της επαφής του με το νερό, η προσέγγιση εξελισσόταν σε πραγματι…
Διαβάστε περισσότερα

Διασχίζοντας το Φαράγγι στο Σελλινάρι στις αρχές του 20ου αιώνα...

Εικόνα
Πρόκειται για δυο πολύ παλιές φωτογραφίες στο φαράγγι του Σελλιναριού που λογικά τοποθετούνται από 1915 - 1930. Η δεύτερη φωτογραφία ανήκει στο διάσημο φωτογράφο Maynard Owen Williams (1888 -1963) του National Geographic.
Η χρονική διαφορά που έχουν ληφθεί οι φωτογραφίες είναι εμφανής. 
Η πρώτη είναι παλαιότερη και σε αυτή διακρίνεται το πέτρινο καλντερίμι.
Στη δεύτερη το καλντερίμι φαίνεται να έχει υποχωρήσει αφού πλέον τον ανηφορικό δρόμο χρησιμοποιούν αυτοκίνητα. Ένα από αυτά διακρίνεται.
Μια χρήσιμη παρατήρηση επίσης είναι ότι η καμάρα βρίσκεται στο κέντρο του φαραγγιού, πολύ χαμηλότερα από εκεί που είναι σήμερα... 
Διαβάστε περισσότερα

Τι μαγειρεύουν πάλι αύριο, μου λέτε;

Εικόνα
Καθυστέρησα είναι αλήθεια να το διαβάσω…
Το έπιασα όμως από την στοίβα των βιβλίων που περιμένουν στωικά την ανάγνωσή τους εδώ και καιρό, γιατί κάτι έπρεπε να μαγειρέψω…
Καλό κι αυτό…
Διαβάζει κανείς και γιατί θέλει να μαγειρέψει, σκέφτομαι...
Κάπως έτσι το διάλεξα, το άνοιξα και απνευστί εδώ και δυο τρεις μέρες το "ξεκοκάλισα"…
Γιατί είχε πολύ "ψαχνό" που λένε και στο χωριό μας…
Τι σοφεγάδες, τι γιουβετσάκια, τι φασολάδες, τι φακές, τι χοχλιούς, τι ομελέτες, τι ψαροκαταστάσεις…
Το πρώτο πράγμα που είχα αναζητήσει, βέβαια, όταν πήρα το βιβλίο στα χέρια μου ήταν αν είχε μέσα ...σοφεγάδα!
Τι τρέλα κι αυτή να αναζητάς μέσα σε ένα βιβλίο τα δικά σου τα θέλω…
Αλλά τελικά δεν είναι εγωιστικό αυτό σκέφτομαι… Πάντα έτσι συμβαίνει, συνειδητά ή ασυνείδητα...
Είχα ακούσει πολλά από την ίδια αλλά και από άλλους στην παρουσίαση του βιβλίου στην όμορφη Δεξαμενή πριν λίγο καιρό και δεν ήταν δυνατόν να πιστέψω πως το αγαπημένο μου φαΐ του καλοκαιριού δεν θα ήταν σ' αυτό το …
Διαβάστε περισσότερα

Φωτογραφία από το 1925 του πρώτου αυτοκινήτου της γραμμής Ηρακλείου - Νεαπόλεως στο Βραχάσι!

Εικόνα
Η λεζάντα της φωτογραφίας "το πρώτον αυτοκίνητον γραμμής Ηρακλείου-Νεαπόλεως, κατά την διέλευσιν του εκ Βραχασίου τη 18-4-1926. Ιδιοκτήτης Γεωργ.Μ.Διαλυνάς". 
Μια ακόμη φωτογραφία από το παρελθόν. Απεικονίζει το πρώτο αυτοίνητο της Γραμμής Ηρακλείου - Νεαπόλεως. To δρομολόγιο αναγράφεται στο παρμπρίζω του αυτοκινήτου.
Πρόκειται για το λεοφωρείο(;) της εποχής που φτάνει μέχρι τη Νεάπολη. 
Περίεργο το ότι δεν συνδέεται και ο Άγιος Νικόλαος, που από το 1904 αποτελεί έδρα του Νομού. 
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με μαρτυρία που υπάρχει στον τοπικό τύπο και την έχουμε δημοσιεύσει παλαιότερα ο δρόμος από το Βραχάσι έχει διανοιχτεί από τα μέσα του 1925. Μπορείτε να διαβάσετε σχετικά ΕΔΩ

Σημείωση: Η φωτογραφία είναι από το αρχείο του Νικ. Παπαδάκη την οποία μας έχει στείλει στο Ιστολόγιο ο Γ. Λεβεντογιάννης.
Διαβάστε περισσότερα

Ο Μανόλης Ιεραπετριτάκης πήρε το πτυχίο της Νομικής Σχολής σε ηλικία 75 χρονών!

Εικόνα
Πολλές φορές η ζωή δεν  επιτρέπει να ολοκληρώνουμε τους στόχους που έχουμε βάλει… Μια τέτοια ιστορία είναι του Μανόλη Ιεραπετριτάκη, τον οποίο η κήρυξη του πολέμου  το 1940 τον βρήκε φοιτητή του τελευταίου έτους της Νομικής Σχολής Αθηνών. Ο Πόλεμος αλλά και η οικογένεια που είχε δημιουργθεί ωστόσο, με σύζυγό  και παιδιά, δεν του έδωσαν τη δυνατότητα να ολοκληρώσει τις σπουδές του και  το πτυχίο έμεινε σε εκκρεμότητα… Οχτώ μαθήματα ήταν η απόσταση που τον χώριζε από το πολυπόθητο  πτυχίο… Ο Μανόλης  αντί να βρεθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων και να ασκεί τον δικανικό λόγο ήταν σαν πουλί στο κλουβί και ασκούσε τα καθήκοντα διαχειριστή  στο Ελαιουργείο Βραχασίου. Το  1985 σε ηλικία 75 ετών πήρε την απόφαση να δώσει τη μάχη για το πτυχίο της Νομικής Σχολής Αθηνών! Δεν πήγαινε άλλο… Έπρεπε να φύγει το σαράκι που τον κατέτρωγε τόσα χρόνια.. Είχε κάποιους φόβους ωστόσο… Έλεγε:« Υπάρχουν όμως δύο μαθήματα που δεν τα έχουμε διδαχθεί, Εμπορικό δίκαιο και Εγκληματολογία. Θα μπορώ να τα διαβ…
Διαβάστε περισσότερα

"Τούτο τον κόσμο εμάθαμε"... λέει ο Γ. Κυβερνήτης

Εικόνα
Τις παρακάτω μαντινάδες μας είπε πριν από χρόνια ο Γιώργης Κυβερνήτης και προκάλεσε διάλογο με κάποιον άγνωστο που μας έστειλε απάντηση.
Τις αναδημοσιεύουμε...




Τούτο τον κόσμο εμάθαμε ψεύτη να τονε λέμε
μα όταν τονε χάνομε γι αυτό τον ψεύτη κλαίμε

Δεν είναι ψεύτης ο ντουνιάς γιατί εδώ θα μείνει
μόνο 'ναι ψεύτρα η ζωή που χάνεται και σβήνει

Έχω καρδιά που 'ναι πληγή του έρωτα γεμάτη
μα συνεχίζει ν' αγαπά ακόμη αναθεμάτη...


Μας έστειλαν όμως απάντηση από κάπου αφιερωμένη με πολλή αγάπη στον Γ. Κυβερνήτη:

ΛΕΝΕ ΠΟΛΛΟΙ ΠΩΣ Ο ΘΕΟΣ ΣΕ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΕΦΤΕΙ
ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟΣ ΤΟΝ ΕΚΑΜΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΨΕΥΤΗ

ΘΩΡΩ ΤΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΛΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΚΡΥΦΑ ΠΟΝΟΥΝΕ
ΚΑΙ ΛΕΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΘΙΟΣ ΠΟΘΕΣ ΚΙ ΑΝ ΕΧΕΙ ΜΑΘΙΑ ΠΟΥ ΝΑΙ?

ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΟΜΜΑΤΙΑΖΕΙ
ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΓΕΛΑ ΚΙ ΑΝΑΣΤΕΝΑΖΕΙ.
Διαβάστε περισσότερα

O Μιχάλης....

Εικόνα
Έφτασα μέχρι την εφηβεία μου βλέποντας κάθε μέρα ανάμεσα σε άλλες χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες τον Μιχάλη. Ερημίτης, ερημοσπίτης, εξαθλιωμένος, πεινασμένος, να παίρνει ό,τι του δίναμε από το περίσσευμά μας, φαγητό και ένδυση... Καλοκάγαθος και ήρεμος... Εξαγριωμένος μόνο όταν τον πείραζε το πλήθος... Ο Μιχάλης έζησε πολύ στερημένος αλλά και ευχαριστημένος, ίσως, με τα ελάχιστα που είχε στη ζωή του... Ζώντας σε μια τρώγλη, δεν ενοχλούσε, αλλά πολλές φορές απορούσα πως ζούσε... Πως κατάφερνε να ζει σε αυτές τις συνθήκες... Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου μια φωτογραφία του και σήμερα τη δημοσιεύω... Μιχάλη καλά να είσαι εκεί που είσαι και να συγχωρέσεις όλους όσοι ήταν κάποιες φορές αγενείς και αντικοινωνικοί μαζί σου. Σήμερα, καταλαβαίνω πολύ περισσότερο από ποτέ πως μια κοινωνία πρέπει να περιθάλπει τις περιπτώσεις των ανθρώπων που έχουν ανάγκη... Κρατάμε αυτό το καλοκάγαθο χαμόγελο του Μιχάλη...  Για να τον θυμόμαστε χαμογελαστό μέσα στα πολλά βάσανα και προβλήματα επιβίωσης που είχε...
Ν.Ι. Βλάχος

Διαβάστε περισσότερα

Ο Ζαχαρίας Φασουλάς δίνει συνέντευξη στο Βραχάσι το 1992

Εικόνα
O Ζαχαρίας Φασουλάς ένας από τους σημαντικούς μαντιναδολόγους, λαουτιέρηδες και οργανοποιούς της Κρήτης, δίνει το 1992 το καλοκαίρι στο Βραχάσι μια σημαντική συνέντευξη στον Γ. Βιτώρο.
Μιλά για την Κρητική παράδοση, τη μουσική και  με την έμφυτη στιχουργική του δεινότητα λέει μαντινάδες συνοδεία του μαντολίνου που ο ίδιος έχει φτιάξει με ξύλα, δοκάρια κ.α. που βρίσκαμε από εγκαταλελειμένα σπίτια και από δέντρα στο Βραχάσι.
Η σύντομη αυτή συνέντευξη τελειώνει με μια μαντινάδα που όταν την πρωτάκουσα από τον Ζαχάρη και αγαπητό μου θείο συγκλονίστηκα... Μαντινάδα που συνδέεται με την οικογένειά μας και έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη μου.
Ο Ζαχάρης είναι ένα παράδειγμα ανθρώπου που μπορεί να μην σπούδασε ποτέ, αλλά είναι τόσο δημιουργικός και παραγωγικός που μόνο θαυμασμό και σεβασμό προκαλεί.

Ν.Ι. Βλάχος


Σημείωση: Ο Ζαχαρίας Φασουλάς ήταν ο στενότερος συνεργάτης - μουσικός του Νίκου Ξυλούρη. Για όποιον ενδιαφέρεται ας αδιαβάσει μια εκπληκτική συνέντεξή του που εξιστορεί το ξεκίνημα και τις …
Διαβάστε περισσότερα